به‌منظور اقدام برای طلاق توافقی، زن و شوهر با همراه داشتن شناسنامه‌های دو طرف و همچنین عقدنامه به دادگاه مراجعه کرده و فرم مربوط به درخواست طلاق را که شامل تمامی بخش‌های مورد توافق ازجمله: مهریه، نفقه، اجرت‌المثل، جهیزیه، حضانت فرزند و … است را پرکرده و تقدیم دادگاه می‌کنند. روال کار به این صورت است که دادگاه پس از دریافت دادخواست، به دو طرف، زن و شوهر اعلام می‌کند که باید داورانی از میان بستگان خود به دادگاه معرفی کنند تا آنها با زوجین صحبت کرده و با داوری بین آنها سعی کنند صلح را برقرار کرده و زن و مرد را از جدایی منصرف کنند.
در ادامه اگر افرادی که به‌عنوان داور معرفی شدند، موفق به ایجاد مصالحه بین زوج و زوجه بشوند که پروسه طلاق توافقی عملاً از بین رفته و زن و مرد به زندگی بازمی‌گردند، در غیر این صورت گزارش داوران به دادگاه اعلام می‌شود و در پی آن گواهی عدم امکان سازش از جانب دادگاه برای زوجین صادر خواهد شد. این گواهی ۳ ماه اعتبار دارد. به این معنا که زن و مرد ۳ ماه فرصت دارند که با مراجعه به دفترخانه طلاق خود را ثبت کرده و صیغه طلاق را جاری کنند. اگر تا ۳ ماه این اتفاق نیفتد گواهی مذکور از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
موضوع قابل‌توجهی که در طلاق توافقی وجود دارد این است که زن و شوهر برای اقدام، نیازی به ارائه دلیل به دادگاه ندارند و همین‌که با توجه به وضعیت زندگی مشترک، به این نتیجه برسند که ادامه زندگی برای آنها میسر نیست و داوری میان آنها هم نتیجه‌بخش نباشد، کافی است.
زوج و زوجه مشترکاً در دادگاه خانواده حضور پیدا می‌کنند و برای دریافت گواهی عدم امکان سازش درخواست می‌دهند. همه شرایط و مسائلی هم که در خصوص آنها به توافق رسیده‌اند در دادخواست درج خواهد شد. در واقع طلاق توافقی همانطور که از نام آن مشخص است، کاملاً به توافق صورت‌گرفته بین زوجین بستگی دارد و به همین دلیل هم می‌توان گفت هزینه طلاق توافقی از انواع دیگر طلاق می‌تواند کمتر باشد.
منبع : هزینه طلاق توافقی
آشنایی با وکیل ماده ۱۰۰ شهرداری